Voor niet-ingewijden: de refashioners is een jaarlijks evenement/wedstrijd georganiseerd door de charmante (en zeer overtuigende) Portia Lawrie.
De focus ligt op het nieuw leven inblazen van oude, ongedragen of onbeminde kleding door middel van refashioning.
Deze bonanza van Frankensteining begint met een serie van hors-compétition die maakt, met als doel de creatieve sappen te laten stromen. En net als vorig jaar, werd ik gevraagd om een van die opwarmacts te zijn.
Voordat ik wat ga vertellen over hoe het ging, hier wat foto’s van wat ik gemaakt heb:
De mannelijke romperlobby
Vorig jaar was het thema jeans, dit jaar pakken. En vanaf het moment dat ik dat stukje informatie deelde met een handjevol vrienden, spanden ze samen om mij zover te krijgen dat ik een mannenrompertje zou maken.
Met zulke vrienden, wie heeft er dan nog vijanden nodig.
Hoe ik bij zebra kwam
Het eerste wat ik deed was mijn opties beperken. Te veel keuze werkt verlammend.
Ik besloot om niet alleen het thema van het pak te respecteren met betrekking tot het bronmateriaal, maar ook met betrekking tot de gebruikte technieken. Het maken van een pak, en vooral het maken van een jasje, is een hele kunst en dat wilde ik graag terugzien in mijn project.
Dus geen boodschappentassen of (durf ik het te zeggen) schoenen van gerecyclede pakken, ik wilde een jas maken.
Het probleem is dat pakken nogal uitdagend zijn om opnieuw te modelleren. Er zijn gewoon niet veel grote stukken ongerepte stof om mee te werken.
Bovendien ben ik erg lang, dus ik kan op geen enkele manier genoeg stof van een pak redden om een nieuw jasje te maken zonder een heleboel restjes aan elkaar te moeten naaien.
Ik was bang dat zo’n patchworkjas er super hobo uit zou zien. Maar omdat ik niet echt een andere optie heb om een jasje te maken, begon ik na te denken over wat voor soort patchwork het meest acceptabel zou zijn.
En op een dag onder de douche schoot het me te binnen: zebra! Als ik een zwart en een wit pak kon vinden, kon ik die in strepen knippen en die samenvoegen tot de patroondelen die ik nodig had. Als het een lappendeken zou worden, kon ik het net zo goed omarmen, toch?
Het Blake Blazer patroon
Mijn eerste idee was om een jasje van mousseline te maken, er zebrastrepen op te tekenen, het uit elkaar te halen, de strepen uit te knippen en dat als patroon te gebruiken. Maar ik was bang dat dit proces niet nauwkeurig genoeg zou zijn.
En welk patroon zou ik gebruiken om het jasje te maken? Ik gebruik niet echt patronen die ik niet zelf heb ontworpen omdat ik meer van bergopwaarts schaatsen ben.
Dus besloot ik de Blake Blazer te ontwerpen. Het is een patroon voor een jasje/sportjasje dat ik aanvankelijk hoopte samen met deze post uit te brengen, maar je zult me daar wat meer tijd voor moeten geven.
Om die zebrastrepen zo precies mogelijk te krijgen, besloot ik de strepen aan het patroon toe te voegen. Op deze manier kon ik er zeker van zijn dat ze bij elkaar zouden passen en als dat niet het geval is, is dat mijn eigen slordige vakmanschap.
Voor dit project besloot ik ook om het wat korter te maken, omdat ik bang was dat ik niet genoeg stof zou hebben om mee te werken.
Pakken vinden om te hermodelleren
Toen ik mijn patroon had uitgezocht, ging ik op zoek naar het bronmateriaal voor mijn ontwerp. Toevallig heb ik een kartonnen doos vol oude en onbeminde pakken die nog steeds in de opslag staan sinds mijn laatste verhuizing.
Ik was altijd al van plan om deze uit elkaar te halen om van de constructie te leren, dus dit was de perfecte gelegenheid.
Ik heb twee zwarte pakken om uit te kiezen, maar absoluut geen witte pakken. Dus ging ik naar de kringloopwinkel om te ontdekken dat witte pakken een zeldzaamheid zijn.
Ik kon geen wit pak vinden, ook al heb ik 8 verschillende kringloopwinkels bezocht. Tot overmaat van ramp kon ik in geen enkele tweedehandswinkel die ik bezocht een wit pak van vinden, op één uitzondering na: Ik vond een wit pak in een tweedehandswinkel, maar het kostte 200 euro.
Afgezien van het feit dat ik niet van geld ben gemaakt, denk ik niet dat het kopen van een tweedehands pak van 200 euro om het vervolgens uit elkaar te trekken erg in lijn is met de geest van de refashioners.
Ik heb even een andere kleurencombinatie overwogen, maar niemand zit te wachten op een zwarte en navy zebra.
Gelukkig zijn de regels van de refashioners dat minstens 50% van je kleding gerecycled moet zijn. Afgezien daarvan doe je wat je wilt.
Dus door de zwarte strepen dominant te maken, het hele gezicht van zwart te maken en de binnenste delen van het pak te recyclen (denk aan canvas, schoudervulling, knopen enzovoort) zou ik geen probleem hebben om die drempel van 50% te halen.
Dus, trouw aan de zuinige geest van refashioners, kocht ik witte stof bij de fourniturenwinkel voor 4 euro per meter. Iets waar ik al snel spijt van zou krijgen toen ik probeerde om dit stuk veredeld plastic mooi te laten samengaan met de wol van het zwarte pak.
Alles samenvoegen
Ik wilde dat de zebrastrepen op een echte zebra zouden lijken, dus geen rechte lijnen. Daarnaast viel het me op dat de strepen van een zebra niet doorlopen op zijn rug en buik maar een soort aanloop vormen voordat ze het midden raken. Ik wilde die look namaken en ik heb er spijt van gekregen.
Uiteindelijk moest ik alle verschillende delen met de hand aan elkaar rijgen. De buitenkant van deze jas is gemaakt van 93 verschillende restjes en stukjes die allemaal aan elkaar zijn gepuzzeld.
Bovendien moest ik alle nieuwe onderdelen uit de oude pakonderdelen persen, waardoor ik in sommige gevallen maar een paar mm naadtoeslag overhield.
Het volstaat te zeggen dat het stressvol was. En nadat ik de eerste onderdelen bij elkaar had gepuzzeld, moest ik nog - je weet wel - een jasje maken. Dat was best een uitdaging met al die strepen die ik moest matchen.
Eindopmerkingen
Ik had geen tijd meer om de voering toe te voegen, maar een deel van mij vindt het zonde om de waanzin van de binnenkant van de jas te verdoezelen.
En ik ben niet helemaal tevreden over de kraag. Ik had één proeflapje gemaakt, maar nu ik het echte werk heb gemaakt, ga ik terug naar het patroon en maak ik wat aanpassingen voordat ik het vrijgeef.
Geniet ondertussen van meer foto’s van de jas in deze Flickr set.
Nu is het jouw beurt
Dus dit is het, mijn bijdrage voor The Refasioners 2017. Ik hoop dat ik je heb kunnen inspireren voor je eigen refashion. Als er niets anders is, was het misschien een goede herinnering aan wat je niet moet proberen ;)
Meer modeontwerpers
Als je op de hoogte wilt blijven van The Refashioners 2017, alle andere inspirerende refashions wilt zien EN wilt weten hoe je een geweldige prijs kunt winnen, ga dan naar: www.makery.uk/the-refashioners/